Hoe omschrijf jij jezelf als je NIET je naam, leeftijd, burgerlijke staat, nationaliteit, gezin, baan, opleiding, gewicht, lengte, kleur, hobby, gewoontes, overtuigingen, voorkeuren en andere 'standaard' kenmerken en elementen mag opnoemen?
Wie ben jij als je je verhaal even weglaat? Het verhaal dat begon toen je in dit leven belandde? Euh...
Hoeveel van je verhaal heb je zelf ingevuld, bedacht, gecreëerd? Hoeveel invloed had je daarop? Zou je hetzelfde verhaal weer kiezen of zou je liever andere elementen toevoegen?
Dit inzicht vond ik jaren geleden een fantastische ontdekking. Dat je je verhaal niet hoeft te zijn of te blijven. Dat je elk moment een andere verhaallijn kunt kiezen, het over een ander boeg kan gooien. De hele boeg weg kan gooien, er is niet eens een lijn zelfs. Vaag? Voor mij voelt dit als ultieme vrijheid.
Je kunt namelijk een kenmerk als hooggevoeligheid aan je verhaal toevoegen, positief of negatief. Je kunt het ook weglaten. Wat wil jij? Wil je het onderdeel maken, of laten zijn van je verhaal, of juist niet?
Idem geldt voor je opvoeding, geaardheid, karakter, gewicht, opleidingsniveau, carrière, leeftijd, etc.
De afgelopen grofweg 10 jaar heb ik behoorlijk wat verhaallijnen in mijn leven omgebogen, elementen geskipt, toegevoegd en weer weggehaald, uitgeprobeerd en ervaren. Makkelijk? Nee! We hebben verhalen nodig om ons deel van het geheel te voelen. Als ons verhaal wordt geaccepteerd, voelen we ons veilig. Je verhaal veranderen brengt per definitie een risico met zich mee. Als anderen je verhaal even niet begrijpen, kan dat onveilig aanvoelen. Als je de gevolgen van je wijzigingen niet meteen kunt overzien, kan dat onzekerheid veroorzaken.
Nu even een beetje concreet Clarine. Oke! Ik was heel veel waarvan ik dacht dat ik dat wilde zijn, of dacht dat ik zou moeten zijn. Tot mijn verhaal mij benauwde.
En toen werd het een avontuur met hele spannende momenten en periodes. De meest recente was het skippen van de overtuiging dat ik eerst van alles moet leren en bereiken voor ik kan doen wat ik het liefst doe en daarvan kan leven. Het enige dat ik daarvoor toe hoefde te voegen, was de overtuiging dat je alles al in huis hebt wat je daarvoor nodig hebt. Ik dus ook. Ik ben wat ik doe en ik doe wat ik ben. Zodoende By-Clarien. Ik ben er graag voor jou, voor je hooggevoelige kind, voor je gezondheid. Welkom bij mij.
